Մինչ այսօր ես կարծում էի,որ երբ մարդ մենակ է նա չի կարող լինել երջանիկ:Ես հենց նոր եկել եմ տուն և միայն ճանապարհին հասկացա,որ ես մենակ եմ և երջանիկ...Հիմա ինչպես...Ուրեմն երջանկություննել է բաժանվում տեսակների...Ինչու է ամեն ինչ այսքան դժվար:Ինչպիսին է երջանկությունը:Երբ մարդ երջանիկ է(ասում եմ իմ անձնական փորձից) սրտում ինչ-որ բան կա,որը չեմ կարողանում բացատրել,որը ինձ մոտ լինում էր երբ միայն ինձ հարազատ մարդկանց հետ էի,իսկ այսօր ոչ:Ու էլի հարցերը ավելի և ավելի շատացան:Կոչ եմ անում բոլորին...քանի որ հիմա ես ոչինչ չեմ հասկանում...համոզված եմ,որ իմ տարիքի երեխաները ինձ կհասկանան...և էլի եկա իմ տրամաբանական վերջին...ՉԳԻՏԵՄ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий