15.09.2017

ինչի չես թողնում ինձ / 11ը պարզ թիվ ա / երբեք միշտ նամակներ

ինչի չես թողնում ինձ?
ինչի չես թողնում որ սիրեմ
սիրեմ ինձ
սիրեմ աշխարհը
սիրեմ քեզ
սիրեմ քեզ շատ
շատ-շատ-շատ
-ավելի շատ քան հիմա?
հարցրեց անիծյալ գլխարկը
-իյա
կներես,
լավ
հարցրեց գլխարկը
սիրուն գլխարկը
կապույտ գլխարկը
-մուգ կապույտ
հա
ավելի շատ քան հիմա
ամեն վայրկյան
ավելի նարնջագույն սիրեմ քեզ
հիմա էլ եմ սիրում
բայց հիմա զզվում էլ եմ
հասկանում ես թե ինչ եմ խոսում?
ես էլ չեմ հասկանում
ինչպես ասում ա
ինձ հիմար համարող դասախոսը
ես էդ մարդուն սիրեցի
գիտե՞ս
անընդհատ խոսում եմ
բա ի՞նչ անեմ
քո հետ
դու խոսում ե՞ս
տո չէ հա
էնքան մարդ կա կողքդ
գցած
հենց քո համար
մտքում խոսում եմ
քնելուց առաջ էլ երազում եմ
թե ոնց կփախնեի քեզ հետ
ամեն ինչ կթողնեի
ինչի ես հիշացնում
որ վախկոտ եմ ես
ու վախկոտ ես դու
ինչի ես ոտքերիցս էդ ծանր-ծանր երկաթները կախում
թող
ձեռքս

խոսքերս ինչ-որ բան արժե՞ն

արժեք խնդալու բառ ա
շատ եմ մտածել թե ինչի ա ոսկին էդքան թանկ
երևի արևին ա նման
դրա համար

դրա զզվելի բառ ա

բոլորը թողեցին նույն պահին
ու ամեն տեղ դարձավ անհարմար
էլի նույն պահին
էդ նույն պահին դու օնլայն էիր
դու խոսում էիր, գրում, մտածում, շնչում, միգուցե սեքսով էիր զբաղվում իսկ ֆբդ բաց էր մնացել
ես քեզ մեկ էի
մեկ չէ է
բայց հաստատ մտքիդ ծայրով չէր անցնի որ ես էդ վայրկյանին մնացի մենակ

մենակ չէ
դատարկ էլ չէ
-անիմաստ
չէ իմաստ երբեք էլ չեմ ունեցել
մնացի խորթ
/խեթ-խեթ, ի՞նչ ա էդ նշանակում/


այ հիմա
ընկնում եմ
-բռնվելու տեղ գտիր
նույնիսկ եթե ձեռքերս մի բան շոշափեն
հաստատ էդքան ուժ չունեմ որ մի տեղից կառչեմ
սկսեցի մտածել թե ինչ հավես ա սենց ուժեղ ընկնում եմ իսկ գլխարկս չի թռնում
նույնիսկ մի-քիչ քրտնել ա ճակատս

հուսամ հասկացար
որովհետև ես չհասկացա

հեչ հիշում ե՞ս բառերը որ քեզ ասեցի
ականջիդ
շշուկով
շատ կամաց

շնորհակալություն

վերջակետ

վերջը միշտ դուրս չի գալիս
միշտ ավելի լավը կարար լիներ
բայց լավ վերջը մտքիդ նորը սկսելուց ա գալիս
մազալու բան կա դրա մեջ