Ինչպես եմ կազմակերպում իմ լրացուցիչ կրթությունը և որտեղ

Լրացուցիչ կրթությունը կազմակերպելը դժվար է: Մանավանդ, երբ դու սովորում ես երկու տարբեր դպրոցներում.մեկը հանրակրթական՝ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր, մյուս երաժշտական՝ Արմեն Տիգրանյանի անվան երաժշտական դպրոց, և նշեմ, որ այդ դպրոցները գտնվում են քաղաքի տարբեր մասերում: Ու այստեղ դեռ հարց է մնում, լրացուցիչը երաժշտականն է, թե  հանրակրթականը: Գիտե՞ք դասացուցակ կազմելիս, ամեն մեկն իր մասին է մտածում: Ամեն մեկն՝ ուսուցչից մինչև սովորող, ու սովորողի ծնող: Դա մի կողմից զզվելի է, մյուս կողմից էլ՝ հասկանալի: Ու ամեն տարի մինչև ամենօրյա դասացուցակս կազմվում է, սեպտեմբերն արդեն ավարտվում է: Կազմելիս միշտ մոռանում ես երթուղայինների չկազմված ու ընդմիշտ փոփոխվող «դասացուցակի» մասին: Կրթահամալիրիս շնորհակալ եմ, որ վստահում է իմ գիտակցությանը ու հնարավորություն տալիս, որպեսզի ընտրեմ իմ հանրակրթական դասերը, և դասերի ժամերի քանակը: Ու հիմա ես գիտակցում եմ, որ երկուսն էլ իմ համար հանրակրթական են, երկուսն էլ կարևոր, նույնիսկ երաժշտական ավելի կարևոր: Սիրեցի երաժշտությունն, ու հասկացա, որ լրացուցիչն դարձավ հանրակրթական: Ու էստեղ կորավ ժամանցի հասկացողությունն, ու հենց երաժշտականը դարձավ ժամանց: Անցյալ տարի կորցրեցի լրացուցիչ ու հանրակրթական դասերի տարբերությունը, ու ավելին ասեմ՝ հեռացա կրթահամալիրից, բայց հասկացա, որ կրթահամալիրը պակասում է: Հիմա չկա տարբերություն ու այսպես լավ է: Երբ երկու տեղն էլ հաճույք ես սստանում, ու գիտելիք: Ինձ թվում ա՝  ինձ մոտ ստացվել է լրացուցիչ կրթությունը կազմելը: 

Եւս մի սիրո խոստովանություն

Երևի սխալը ճանաչելն էր:
-Կներես:
-Էհ դե թող պրծնեմ, մեղավորը վերջում ես եմ դուրս գալու, ես !
Ես սովորականն եմ: Էն ամենասովորական սովորականը: Իմ հոգին էնքան վաղուցվանից ա փդել: Հոգիս մենակ առաջին տպավորությանն ա պատրաստ:
Երազանք N1
ամեն օր մի քաղաքում արթնանալ
Ինձ չեք ճանաչում: Ես ձեզ շատ եմ սիրում: Ձեզ սաղիդ միանգամից գրկել եմ ուզում: Դուք չեք թողում: Ես զգում եմ, դուք ուրիշ ձև եք ինձ սիրում: Դուք ինձ չեք սիրում... հա էտ ա մտքիս գալիս: Ուզում եմ հեռվից վազելով գամ ու գրկեմ, ձեր հայացքը ինձանից չփախնի, ու ես շատ բան եմ ուզում:
Երգը փոխվեց:
Ոչ մի նոր բան չեմ բացահայտելու: Ոչ էլ նոր բան եմ ասելու: Ասելու հնարավորությունը կորցրել եմ: Ոչինչ կարողանալ ասել էլ չի ստացվում: Ամեն ինչ մեջս պահած արագ քայլում եմ, քայլում եմ ու արցունքներս եմ մաքրում: Չէ հիմա խնդում եմ... Չէ հիմա ուղղակի խնդալու ա:
Ուզում եմ որ ինձ սիրեն, ու ես էլ եմ ուզում սիրեմ: Ուզում եմ հեռախոսովս sms գրեմ, ու էտ sms-ի վերջում չալարեմ ու սմայլիկ դնեմ, որովհետև գիտեմ որ էտ մարդը էտ սմայլիկից կժպտա, ու տենց մի ժպիտ էլ ինձ ա սպասվում մի քանի րոպեից: Է չմտածեք, էն տղու աղջկա սիրող մասին եմ/դրանից էլ կա, բայց կարևորը էտ չի/ :
Մի-քիչ սեր եմ ուզում, կարող ա հիմա էտքան մի-քիչը ունեմ ու չեմ գնահատում, ուրեմն շատ եմ ուզում:
Ծանոթություն: Գրկ: Գրկ N2: Երջանիկ նամակներ: Հանդիպում: Քիչ երջանիկ նամակներ: Երկար սպասված, ու երկար հանդիպում: Նամակներ, անիմաստ տխուր: Ու արդեն կեղծություն ա որ սկսեց:
Կներեք, ես էտքան լավը չեմ... կներեք ես ընդհանրապես լավը չեմ: Ինձ ճանաչելը լավ բան չի, ես անհետաքրքիր սովորականն եմ:
Կներեք, ես ուզում եմ գրկեմ:
-Հասկացա՞ր: