Վայրկյան

Իմ կյանքում շատ երջանիկ և աներևակայելի վայրկյաններ են եղել:Ուզում եմ պատմել մի վայրկյանի մասին,երբ ես այնքան ջերմություն էի զգում:Դա կատարվեց Բջնիում........Մենք բարձրացել էինք <<Արշակունիների>> արքայատոհմի դամբարան, այնտեղ մենք պառկեցինք խոտերի մեջ(մեզ ասելով` ես,Հայկը,Ֆրեդը),և սկսեցինք զրուցել: Այդ վայրկյանը.....ես մեծ ջերմություն էի զգում, չգիտեմ ինչու.........Էս վերջերս մեր ընկերությունը մի քիչ սառել է, բայց այդ վայրկյանի ժամանակ,ես.........ջերմությունը այնքան էր......որ ես սկսեցի վառվել:Բոլորը խոսում էին,բայց լռություն էր:Ես տեսնում էի ընկերներիս,և զգում ջերմությունը....մի վայրկյան......մի ակնթարթ....անչափ ջերմություն...