Ողջույն,ձեզ ողջունում է շատ հոգնած Լուսինեն, ով պետք է կատարի գրականության իր տնային աշխատանքը: Սկսենք նրանից,որ մենք այսօր դասարանում քննարկում էինք Պարույ Սևակի <<Նորօրյա աղոթք>> ստեղծագործությունը,և տնայինը այսպիսին է..................Մեր այսօրվա աղոթքը...........Ու~ֆ, դժվար հարց է, բայց ուզում եմ լինել լավատես և չեմ սկսի իմ դառը անցյալից պատմել.......(հի հի հի:)Մի բան եմ ուզում ասել, ինձ դուր չեն գալիս այսօրվա իմhասակակիցները, որոնք մոռացել են, թե նրանք ինչ ազգ են ներկայացնում:Արդար չէ........ինչուենք ուզում նմանվել ուրիշներին, չէ որ մենք ունենք այսպիսի մշակույթ և ազգ: Հիմա երբ ասում են.
-Ռաբիզ:
Ինչ ենք հասկանում դա ասելով: Ես հասկանում եմ այն,որ ով կարողանում է լսել մուսուլմանական մոտիվներով (կլկլոցներով) երաժշտություն:Դա այդքան էլ կարևոր չէ....նրանք ոնց որ հայ չլինեն:Ուֆ, չէ էլ բան չեմ ասում......ասում եմ միայն......որ եկեք լինենք <<Հայ>>:Այսքանը....................դժվար էր
Комментариев нет:
Отправить комментарий