Երևի աչքերս փակեմ:
Իսկ դուք գիտե՞ք, որ երազանքները կատարվում են: Բոլոր-բորոլ երազանքներդ կատարվելու են, կամ կատարվել են, բայց ամենածիծաղելին այն է, որ կարող է հենց հիմա էլ կատարվում են: Իսկ դու նստած ես, մի հատ վեր կաց թռվռա:
Երազանքներդ կարող է հեռվում են կատարվում, կարող է միլիոնավոր կմ այն կողմ, կամ միլիարդավոր կմ վերև, բայց կատարվում են:
Ճանապարհին ընկած տերևը մեկի երազանքն է եղել: Նենց կգրկեի, երկնքի գույնը երազող մարդուն: Գրկել շատ եմ սիրում, ու կորցնել չգիտեմ:
Լուսաբացին, դեռ աչքերը բաց էին:
-Արև եմ գտե՜լ, Արև եմ գտե՜լ:
-Սուս հա՞, թե չէ էլի կսկսես պտտվել:
-Ես սիրում եմ պտտվել:
Սպասումներով էր քայլում աղջիկը: Սպասում էր Արևածագին:
Արևի հզորության մասին կարելի է անվերջ խոսալ: Արևի ուժի: Արևի ձգողության:
Մի բան չեմ հասկանա, էդ ի՞նչի մեկի գլխին էկավ մարդ երազել !
Արևին գրկել չի ստացվում:
-Երազե՞մ:
Թռանք...
Ճանապարհներում կորել ու էլ հետ գալու ճանապարհը չգտնել եմ ուզում, բարձր ջրվեժից թռնել ու ուժեղ գետնին ընկել եմ ուզում, անվերջ երրորդ օկտավայի ռե նվագել եմ ուզում, ու Արևին գրկել եմ ուզում:
Աչքերը բացվեցին:
Комментариев нет:
Отправить комментарий