Աղայանական օրերը երբեք չեմ մոռանա...

Հիշում եմ ապրիլ ամիսն էր... ես բացահայտեցի նոր ՀԱՅ գրող՝ Ղազարոս Աղայան:
Աղայանական նախագծի շնորհիվ շատ բան սովորեցի: Միշտ մտածում էի, թե ինչպիսին պետք է լինի իսկական մանկավարժը, ու պատասխան չէի  գտնում: Աղայանի հոդվածը կարդալուց հետո ես հասկացա, թե ինչպես է մանկավարժը սիրում իր սովորողներին:
http://lmlke.blogspot.com/2013/03/blog-post_21.html - Սա էլ իմ վերլուծությունն է «Նպատակ դաստիրակության» հոդվածի մասին:
Դասարանում Աղայանին քննարկեցինք: Քննարկում էինք Աղայանի եռանկյունին: Հաճելի քննարկումներ էին: Այդ քննարկումների շնորհիվ ևս մեկ Աղայան հայտնաբերեցի:
http://lmlke.blogspot.com/2013/03/blog-post_22.html - Իմ մտորումներն են Աղայանական եռանկյունու մասին:
Նախագիծ, որը չեմ մոռանա: Հիշում եմ. սկզբում մտածում էի, որ անհետաքրքիր է լինելու, բայց եղավ հակառակը... ՇԱՏ հետաքրքիր էր: