23.01.2016

Ն - նամակ

Բարև,
էս տարի առաջին անգամն ա որ չեմ գրելու քեզ: Խնդանք մի-քիչ, չէ ավելի լավն ա Ռամյուի կլավիսինի տակ մի քանի արցունք կորցնենք: Էն արցունքները, որ դուք չես տեսնի: Գիտե՞ս
խոսքը կտրեց
-Մի վայրկյան, ես այստեղ ինչ կապ ունեմ:
Բարև,
դու կաս, հասկանում ե՞ս, դու միշտ կաս: Ես քո մասին չէի խոսում:
-Բա ինձ ինչի ես գրում:
-Կարդալ գիտե՞ս:
-Մոռացել եմ:
-Ես էլ գրել չգիտեմ:
Լռությունն սկսեց կուլ տալ ներաշխարհս, բայց Շուբերտը սկսվեց:
Գրկել, գրկել, ու միայն գրկել: Պետք ա գրկել բոլորին: Մյուս անգամ տեսնեմ սև հագուստդ գալու եմ ու գրկեմ: Ես ուրիշի մասին եմ քո մասին չեմ: Քո մասին չեմ սիրում խոսալ, դու ես չէ սովորացրել ինձ լռել, ո՞նց խոսամ: Բոլորին գրկեի: Մենակ թե ձեռքերս հասնեին... ու բոլորին գրկեի:
-Ես Մեղավոր:
-Դու Մեղավոր:
-Ես Մեղավոր:
-Ես Մեղավոր:
-Դու չէ: Ես:
-Ես Մեղավոր:
Ես քեզ սիրում եմ: Էլի ու էլի, էդ անիմաստ բառերով եմ զգացմունքս արտահայտում, կներես: Կներես էլի, կներես եմ ասում:
Ոչ մի բան:
Վերջ:


Комментариев нет:

Отправить комментарий