24.10.2014

Ես շատ բանի կարիք ունեմ... բայց ես ամեն ինչ ունեմ

Ես կհասնեմ, ես հաստատ մի տեղ կհասնեմ, չէ որ ես այսքան ճանապարհ եմ անցել, ու դեռ դրա երկու չափը պետք է անցնեմ... 1...2...3... ու ես սկսում եմ երազել:


Ես ամեն ինչ ունեմ, ինչ չունեմ կերազեմ ու էլի ձեռք կբերեմ: Դրանք իլիուզիաներ չեն, դրանք նպատակներ են: Նպատակներ որոնք իմ մեջ վաղուց են եղել, ու դրանց չիրագործվելու մասին մի վայրկյան էլ չեմ մատնել:  Ես շատ բանի կարիք ունեմ, բայց ես ամեն ինչ ունեմ, որովհետև ես երազելու հնարավորություն ունեմ: Հասկացեք ինձ մարդիկ... նպատակն առանց երազելու անհետաքրքիր է, անիմաստ է, ու տհաճ: Դուք միշտ մտածել եք որ երազում են թույլերը, երազում են աննպատակները, անիմաստ ժամանակ վատնողները, ու այդ ժամանակ ինքներդ երազել չեք իմացել: Ու դուք երբեք չեք երազել, դրա համար ձեր նպատակները միշտ անհետաքրքիր ու միապաղաղ են եղել: Նույնիսկ մեկ-մեկ ոչ մի տեղ էլ չեք հասել, ու մեկ է շարունակել եք երազողներին ծաղրել: Հասկացեք ախր իրանք կապակցված են, ոնց-որ կինն ու տղամարդը: Իրանք էլ են ընկել մեր ձեռքը ու էլի առանձնացել, բայց չէ որ իրանք միշտ իրար հետ են եղել: Ուղղակի միշտ կլինեն ովքեր արհեստական կտարբերվեն, ու ասեմ, որ հենց այդպիսի մարդիկ են նրանց առանձնացրել: 
Ես կլինեմ նորմալ աննորմալը ու կկապակցեմ իրանց: Գիտե՞ք ինչի, որովհետև ես հավատում եմ... Ես հավատում եմ որ նրանք էլի մարդկանց ձեռքերում իրար հետ կլինեն, ես շա՜Տ բաների եմ հավատում... ու միշտ էլ կհավատամ:
Այո, երազող եմ ես, ու կլինեմ միշտ այդպիսին, որովհետև ես կերազեմ, ու հետո ամեն մտքիս ծայրի երազը հերթով կիրականացնեմ:
Ոչ, ես էլ հիմար օպտիմիստ չեմ, ես Լուսոն եմ ով երազելն ու նպատակը իրարից էլ չի առանձնացնում:


Комментариев нет:

Отправить комментарий